واین جهان به لانه ی ماران مانندست
مردمانی که همچنان که تو را می بوسند
درذهن خود طناب دارتو را میاویزند...
...
انسانی را در خود کشتم..!
انسانی را در خود زادم..!
و در سکوت دردبار خود مرگ و زندگی را شناختم...!!
اما میان این هر دو من لنگر پر رفت و آمد دردی بیش نبودم..!!
درد مقطعی روحی که شقاوتهای نادانی اش از هم دریده است...!!!
...